ABST COBAS SURF Y BODYBOARD

Martes fun á praia a espatarrarme literalmente. "Espatarrarse" é unha palabra que lle gusta moito a Lito, un amigo, él dí: "é unha palabra tan clara, non dá lugar a dúbidas" jeje.
E espatarrándome pensei...temos unha sorte impagable de vivir nesta terra e en concreto de poder disfrutar de praias coma éstas. Vas pillar olas, ou túmbaste e escoitas o mar, os paxariños, xogas coa area...pero xogando con ela escoitei un ruido que non lle correspondía por natureza....¡joder, unha bolsa plástica! a xente vai á praia a disfrutar dela non?, entón, ¿por qué carallo a ensucia?.
Creo que nos faltan en xeral moitos aspectos sociais e de medioambiente que asimilar, pero tamén nos falla bastante o sentido común!. A terra está padecendo, e, como nunha enfermidade, observamos os síntomas...non se está vingando de nós, pero ¡ogallá un día vertera sobre certa xente todo ese lixo putrefacto acumulado, coma sucedía fai uns anos nun anuncio de TV, ¡como me gustaba!.
Despois sucede que o problema non se queda a nivel individual e todo se mestura con outros temas a gran escala pero real e palpable, coma os que tratan neste video os nosos veciños de Ordes “Dios k te crew". Algunha das imaxes nos soa bastante cercana verdade?


Para rematar, volvendo ao tema da famosa bolsa na praia... e lembrando a eses vellos e vellas de costa que din "imos ver o que deixou o mar", colgo tamén estas fotos, non teñen boa calidade, cando as saquei non tiña cámara dixital e como agora non teño escáner, saquei fotos daquelas fotos jeje. No 2005 na Cristina descubrín isto, alguén, recolleu algún que outro obxeto tirado pola area por algunha persoa bastante asquerosa, e tamén cousas que "deixou o mar", madeiras dos barcos, redes...e decidiu reutilizalo deste xeito.




Os días de inverno nos que non vaia pillar olas, direi: imos ver o que deixou o mar...